Kategoria - Miody Powiat : drawski, szczecinecki i świdwiński
Wniosek złożony do Urzędu Marszałkowskiego Województwa Zachodniopomorskiego przez Gospodarstwo Pasieczne „MAJA" R. K. Bondaruk, Czarne Wielkie
Pod nazwą miody Pojezierza Drawskiego wytwarzanych jest 11 gatunków miodu: wielokwiatowy, lipowy, rzepakowy, gryczany, nawłociowy, faceliowy, wrzosowy, chabrowy, koniczynowy, akacjowy oraz spadziowy. Produkt ten pozyskiwany jest na terenie 7 gmin województwa zachodniopomorskiego, położonych w obszarze Pojezierza Drawskiego: Czaplinek, Borne Sulinowo, Drawsko Pom., Połczyn Zdrój, Barwice, Złocieniec oraz Szczecinek. Początkowo na tych terenach prowadzona była hodowla pszczół w ich naturalnych warunkach bytowania, w tzw. barciach pszczelich. Z czasem barcie zastąpione zostały kószkami, a następnie ulami stacjonarnymi lub wędrownymi. O wytwarzaniu miodu na przełomie XV/XVI wieku czytamy: Poważnym źródłem dochodów księcia w powiecie szczecineckim były lasy (...). Duże zalesienie i odpowiedni klimat stwarzały dogodne warunki dla rozwoju bartnictwa. Hodowla pszczół już za czasów Bogusława X poddana była opiece książąt. Były to pasieki leśne, dozorowane jednak przez człowieka (Dzieje Ziemi Szczecineckiej, praca zbiorowa pod redakcją Andrzeja Czarnika, Poznań 1971). Interesujące Kolejne materiały potwierdzają nie tylko fakt otrzymywania tego złotego nektaru, ale także sposób jego ówczesnego transportu, czy też jego sprzedaży: Ciekawym przykładem zaradności nielicznych kupców Drawska będzie fakt, że w 1700 r. podjęli oni udaną próbę wykorzystania spławności Drawy dla dosłownego „wypłynięcia" na szersze wody swego fachu. Dwie barki dopłynęły wtedy do Frankfurtu nad Odrą, gdzie na targu zaoferowano 25 beczek miodu (Dzieje Ziemi Drawskiej, praca zbiorowa pod redakcją Tadeusza Gasztolda, Wydawnictwo Poznańskie 1972). Od lat 40-tych XX w. skupem miodu wytworzonego przez lokalnych pszczelarzy zajmowały się m.in. rejonowe spółdzielnie ogrodniczo-pszczelarskie. Współcześnie tradycję wytwarzania różnych odmian miodu kontynuują kolejne pokolenia pszczelarzy zamieszkałych na terenie Pojezierza Drawskiego. Jednym z nich jest Radosław Bondaruk i Jego rodzina. W 1996 r. pan Radosław odkupił 10 pustych uli i rozstawił je na polu ojca. Jego praca nie poszła na marne, bo już w maju-czerwcu roku 1998 ule zostały zasiedlone przez pszczoły. W ten sposób doglądając sukcesywnie pszczół, jesienią 1999 roku, pozyskał swój pierwszy w życiu własny miód.
Niepowtarzalny smak i jakość tego produktu docenił dwukrotnie Komitet Organizacyjny Dolnośląskiego Święta Miodu i Wina w Przemkowie, przyznając w roku 2015 oraz 2016 wyróżnienia, za miód wrzosowy i nawłociowy.
