Mniejsze kamienie polne świetnie nadawały się na bruk; większe głazy wykorzystywano do wznoszenia budynków i budowli oraz do budowy murów oporowych. Głazy były także doskonałym materiałem na pomniki i na znaki graniczne.

Gdyby nie głazy po obu stronach brukowanej jezdni byłaby to zwykła droga. Swą niezwykłość zawdzięcza ona głazom. Czym kierował się dawny właściciel pławieńskiego dworu każąc ustawić wzdłuż drogi szpaler wielkich głazów? Można przypuszczać, że nie były to raczej względy praktyczne, lecz fantazja właściciela tutejszej posiadłości.

Można się domyślać, że kamienie ustawiono prawdopodobnie w II połowie XIX wieku z polecenia ówczesnego właściciela posiadłości ziemskiej w Pławnie. Ściągnięte z okolicznych pól głazy narzutowe posłużyły jako oryginalna ozdoba drogi prowadzącej do dworu. O XIX-wiecznym pochodzeniu drogi świadczą również ślady świdra, za pomocą którego rozłupywano głazy.

Droga znajduje się w Pławnie w gminie Czaplinek. Prowadzi ona od strony XIX-wiecznego dworu w Pławnie w kierunku łąk leżących w zagłębieniu terenowym stanowiącym przedłużenie doliny jezior Pławno i Pławskie Małe. W tej dolinie ta krótka droga kończy swój bieg łącząc się ze starą drogą biegnącą od strony Żelisławia w kierunku Broczyna. Na kilkudziesięciometrowym odcinku drogi, po obu jej stronach ustawione są wielkie głazy. To one decydują o niezwykłości tej drogi.

Tekst: Zbigniew Januszaniec

Zdjęcia: Zbigniew Januszaniec i archiwum UM